“Het leven de schilder -de ziel het tableau”

Gerard Visser

“Schönheit ist eine Weise, wie Wahrheit als Unverborgenheit west”,

Martin Heidegger in “Der Ursprung des Kunstwerkes”.

Bij mijn nieuw horizontaal werk (zie schilderijen 8, nieuw deeltje 1) dichtte ik de volgende haiku:

Schoonheid:

Even opgelicht

Vanuit een open ruimte

Een moment dat duurt

Maar:  soms, wanneer ik veel met filosofie en kunst ben bezig geweest overvalt mij een gevoel, dat Philippe Claudel in zijn boek “Het onderzoek” treffend weergeeft:…..…en daar, boven aan de trap, veranderde hij (de Onderzoeker in het verhaal) in een filosoof. Een armzalige, banale , doodgewone filosoof, die armzalige gedachten voortbracht, zo vermoeid als oude, koperen pannen die het allang zat zijn om altijd dezelfde soep te moeten koken.

6  mei  2012

“Je hebt drie dingen nodig om te schilderen:
hand, oog en hart “.

David Hockney

The intuitive mind  is a sacred  gift  and 
the  rational  mind is  a  faithful servant

We have created  a society  that 
honors  the  servant 
and  has forgotten  the gift.

Albert  Einstein

Lang was de reis  niet,

eindeloos  mocht hij  zijn,

zonder  transit,

zonder controle,

zonder  bestemming.

Met  als enig  doel,

Naast je te blijven.

Gedicht van R.J.Luijters

“Derhalve ligt de oorsprong van de filosofie (- en de kunst – , toevoeging van mijzelf) weliswaar in de verwondering, in de twijfel, in de ervaring van grenssituaties, maar uiteindelijk, dit alles in zich sluitend, in de wil tot eigenlijke communicatie.”

Karl Jaspers

“What we cannot speak about

we must pass over in silence.”

Wittgenstein

Maar: dat waarover wij niet kunnen zwijgen, moeten wij ver-beeld-en.

In het eerste boekje probeer ik te ver”beelden” hoe ik  mezelf “ont-wikkel” en daardoor groei.

Hierbij is voor mij het be-denkend-denken, het aandachtig kijken en luisteren naar de wereld rondom en in mij,  zeer belangrijk. Je komt er niet veel verder mee in de zin van “nu zijn we er, nu hebben we de Waarheid in pacht”, maar wel verder in de zin van groei, dichterbij de wereld in jezelf en rondom je heen.

Het tweede boekje is nu ook klaar.

Op mijn Haiku en opmerkingen n.a.v. “be-denkend-denken” kreeg ik de volgende reactie via mijn e-mail:

…….dit is iets wat mij de laatste jaren erg heeft bezig gehouden. Ik ben me steeds meer gaan realiseren dat -hoe leuk, uitdagend, boeiend, ik het
‘scherpe’, analytische denken van de wetenschap ook vind -, dit niet de enige manier is om tot kennis, tot ‘weten’, te komen. En zeer zeker niet (en dat ging me
steeds meer tegenstaan) de enige manier om de wereld, de ‘werkelijkheid’, je ‘leven’ te benaderen. O.a. in mijn chi kung vind ik een andere manier van
‘denken’, ervaren, kijken, ontdekken, (leren) ‘kennen’. Een milde, welwillende,’luisterende’ (naar je lichaam), open, zich verwonderende manier. Wat ik zo mooi vind in jouw citaat is die ‘schijnbare tegenstelling’: niet verder komen, maar wel (soms… ) een beetje dichterbij. Waardoor je (misschien?) ook wel een
klein beetje ‘verder’ komt… (om je vervolgens weer te realiseren dat er geen ‘verder komen’ is). Ken jij dat? Het gevoel dat je ‘denken’ en ‘ervaren’ zoveel
‘verder’ is, zoveel meer is dan wat je kunt verwoorden?

be-denkend-denken

ik kom er niet veel verder mee

maar soms wat dichterbij

(zie boekje I)

Men zou zachter moeten denken. Niet de manier van denken, die steeds meer wordt aangeleerd en gewaardeerd, een denken dat polariseert, scherpt en snijdt als een mes.

Niet een louter analyserend, wetenschappelijk logisch redenerend en beheersend denken, maar een luisterend, zich verwonderend en oorspronkelijk  denken.

Ik hoop met mijn beelden en manier van denken en verwoorden, een be-denkend-denken  (het Andenkende Denken bij Heidegger) iets dichterbij het onbekende te komen dat zich achter de onmiddellijke werkelijkheid verschuilt.